Blood+ - recenzja anime

,,Żyj dniem dzisiejszym i myśl o jutrze, a wszystko się ułoży''

Saya Otonashi jest sierotą i nie pamięta nic z okresu swojego dzieciństwa. Mimo to żyje szczęśliwie na Okinawie wraz z ojcem i dwójką braci, Kai'em i Riku. Jej życie niczym nie różni się od codzienności przeciętnego nastolatka. Szkoła, przyjaciele, rodzina. Czas wlecze się spokojnie, a życie dziewczyny przypomina sielankę, aż do czasu. W Okinawie dochodzi do serii niezrozumiałych i dziwnych morderstw. Każdą z tych zbrodni łączy jeden fakt- wszystkie ofiary całkowicie pozbawione są krwi. Pewnego dnia Saya zostaje zaatakowana przez demona. Jak zareagowałaby na to normalna dziewczyna? Pewnie zaczęłaby uciekać. Tak właśnie zrobiła Saya. Nie mniej jednak, niedługo potem zjawił się pewien tajemniczy mężczyzna imieniem Hagi, który ratuje ją z opresji. Głównej bohaterce wydaje się od dziwnie znajomy. Dziewczyna podejrzewa, że może mieć to związek z jej przeszłością, z której nie ma żadnych wspomnień. Saya okazuje się być stworzona do zabijania kiropteranów, wysysających krew demonów, a Hagi jest jest towarzyszem. Wszystkie te wydarzenia miały swój początek ponad 50 lat temu w Wietnamie, gdy Saya siała spustoszenie jako śmiercionośna broń. 

Seria "Blood+" składa się z 50 odcinków. Przyznam szczerze, że jest o najdłuższe anime jakie obejrzałam, bowiem zazwyczaj mierzę raczej w te po max 30 epizodów. Zwyczajnie nie mam siły do tasiemców. Niemniej jednak seria ta była dla mnie ogromnie miłym zaskoczeniem.

Jeśli chodzi o główną bohaterkę, nie mam zupełnie żadnych zastrzeżeń. Saya jest typową dziewczyną, miłą i koleżeńską. Nic dziwnego więc, że nie może się pogodzić z faktem iż w przeciągu jednego wieczoru jej dotychczasowe życie kompletnie staje na głowie.  Mimo to dziewczyna postanawia podjąć się narzuconej jej odgórnie misji zabijania kiropteranów, a jej celem ma być jej siostra bliźniaczka, Diva. Z czasem dowiadujemy się skąd pochodzą nienaturalne moce dziewczyny i jakie mroczne sekrety kryje jej przeszłość. Co jednak mnie się w niej podobało? Mimo iż okazała się nie być człowiekiem, jej człowieczeństwo wciąż było zdecydowanie bardziej rozwinięte niż u większości ludzi, z którymi obcujemy na co dzień. Po śmierci ojca najważniejsi stali się dla niej Kai i Riku i nawet jeśli nie byli jej rodziną, Saya wciąż kochała ich i strzegła.  Jest jednak rzecz, która niesamowicie mnie w niej irytowała. Saya była osobą o bardzo dobrej i ciepłej naturze, a mimo to wiedząc iż nie jest człowiekiem wciąż robiła z siebie straszną męczennicę. Przyjęła rolę wybawczyni, święcie przekonana o tym, iż by wyzbyć się zła na całym świecie musi doprowadzić również do własnej śmierci. Patrząc przez pryzmat tego, iż tak naprawdę nie była człowiekiem może wydawać się to całkiem logiczne, aczkolwiek mnie tylko to irytowało. Może nie tak bardzo, ale jednak.

Postacią, którą polubiłam najbardziej był jednak brat głównej bohaterki, Kai. Na przełomie początku i końca serii możemy zauważyć jak bardzo się zmienił, mało tego, bohater przez całość trwania serialu dorasta na naszych oczach, co nietrudno jest zauważyć. Z lekkomyślnego, pakującego się w bójki chłopca staje się odpowiedzialnym mężczyzną, który odrzuca własne korzyści dla dobra ogółu, by móc brać udział w słusznej sprawie, a przynajmniej tak podpowiada mu serce.

Jest jeszcze jedno wrażenie, którego od początku do końce serii nie mogłam się pozbyć. Tajemniczy mężczyzna, całkowicie oddany Sayi, Hagi, ogromnie przypomina mi wyglądem Sebastiana z Kuroshitsuji. Charaktery bohaterów są kompletnie odmiennie, ale nie idzie zignorować faktu, iż obaj ubrani są w strój kamerdynera, a na dodatek są demonami. To taka mała refleksja ode mnie.

Jeśli zaś chodzi o opening i ending, seria "Blood+" ma 4 openingi i 4 endingi. Po dwa na każdy z czterech sezonów. Cóż mogę o nich powiedzieć? Pierwszy i trzeci były cudowne, za to drugi i czwarty ledwo co mogłam przeboleć. Ogromnym plusem drugiego openingu jest piosenka Hyde, "Season's call", którą uwielbiam. Mimo wszystko w tej kwestii nie mam zastrzeżeń. 

Czas jednak podsumować. W kwestii fabuły, seria "Blood+" była naprawdę zadowalająca. Na początku akcja rozwijała się bardzo żwawo i zawierała wiele interesujących wątków. Mogliśmy tutaj spotkać dużo odniesień historycznych dotyczących wojny w Wietnamie, ale i legendę o Upiorze, który wręczał dziewczynom błękitną różę, po czym te znikały bez śladu. Początkowe odcinki serialu rozwijają wiele wątków, które kontynuowane są przez całą serię. Pomimo to, że niektóre wydarzenia mogły być lekko absurdalne czy niezrozumiałe, nie były one rażące i nie wpłynęły na moją pozytywną opinię serii. Bohaterowie również są jak najbardziej w porządku. Muzyka również jest świetna, więc ogólnie całą serię oceniam na duży, duży plus. Nie żałuję poświęconego na nią czasu i myślę, że będę chciała jeszcze niejednokrotnie do niej wrócić. Czy poleca? Zdecydowanie tak.