Full House Take 2

Heej~! Dziś przybywam do was z recenzją dramy, którą pomimo wielu komplikacji wreszcie udało mi się skończyć. Serialem tym jest 'Full House Take 2".

"Full House Take 2" to produkcja powstała w 2012 roku, nadawana przez telewizję SBS Plus od października do grudnia. Główną bohaterką serialu jest Jang Man Ok, której dziadek jest mistrzem hapkido. Chociaż marzeniem Man Ok jest projektowanie ubrań, na co dzień 25-letnia kobieta musi zajmować się studiem sztuk walki i wraz z dziadkiem prowadzić zajęcia z hapkido dla dzieci.  Pewnego dnia jednak dziadek Man Ok wyjeżdża, a zafascynowana modą kobieta dziełem przypadku staje się stylistką popularnej grupy Take One. Zespół tworzy dwójka młodych mężczyzn: Lee Tae Ik i Won Kang Hwi. 

Od LeweJ: Park Ki Woong (Won Kang Hwi),  Hawng Jung Eum (Jang Man  Ok),  No Min Woo (Lee Tae Ik)

Stosunki między nimi są bardzo napięte, jednak nie wiemy dlaczego. Mało tego, młodzi mężczyźni sprawiają wrażenie, jakby wręcz nie mogli znieść swojej obecności. Tae Ik jest niesamowitym pedantem, który akceptuje tylko żywność organiczną. Jego kolejnym problemem jest uczulenie na prawie wszystko, od kotów, przez kurz i większość produktów spożywczych, aż po sztuczne tkaniny. Kang Hwi z kolei sprawia wrażenie przyjacielsko nastawionego, pełnego wdzięku młodego mężczyzny, więc to z nim Man Ok zaprzyjaźnia się jako pierwsza. Jak zapewne się domyślacie, sytuacja między dwójką przyjaciół jeszcze przez długi czas będzie niewyjaśniona. Do 'podgrzania' sytuacji przyczyni się też powrót dawnej ukochanej Tae Ik'a, oraz siostry przyrodniej Kang Hwi, która będzie chciała ponownie nawiązać z nim kontakt. Bycie piosenkarzem i gwiazdą hallyu nie jest jednak jedynym zadaniem Tae Ik'a. Mężczyzna wszedł pod skrzydła U Entertainment z bardzo ważnego dla siebie i jednocześnie dość nietypowego powodu. Tytułowy Full House, który kiedyś był domem Tae Ik'a, po śmierci ojca został odebrany jego rodzinie. Teraz należy do wytwórni jako siedziba zespołu. Celem młodego mężczyzny jest odzyskanie domu pełnego miłości, który wybudował jego ojciec. Jako ciekawostkę dodam też, że człony imienia Man Ok, które nadał jej dziadek w przekładzie na język angielski znaczą dokładnie to samo, co nazwa domu Tae Ik'a (Man- full, Ok-house).

Największym plusem tej dramy są kreacje bohaterów. Każdy kogo ani trochę to nie interesuje, spokojnie mógłby obejrzeć sobie "Full House Take 2" i zaręczam mu, że od pierwszego odcinka byłby zakochany w osobowościach głównych bohaterów. Mistrzyni Hapkido, Jang Man Ok, pomimo stylu ahjummy jest bardzo energiczną, dziarską i odważną kobietą, co niesamowicie urzekło mnie w jej postaci. Pomimo zadziornego charakteru i tego 'pazura' w sposobie bycia, nasza bohaterka jest kochaną, dobrą i troskliwą kobietą, co widać dosłownie na każdym kroku. Hwang Jung Eum bezkonkurencyjnie wcieliła się w rolę Man Ok. Za stworzenie tak żywej i sympatycznej postaci, wielkie gratulacje :)

Tae Ik od pierwszych momentów dramy zasłużył sobie na miano "Niegrzecznego dupka"(w angielskim przekładzie dramy: rude bastard), bo właśnie tak od samego początku nazywała go Man Ok. Pomimo że potrafił niesamowicie działać na nerwy i momentami nawet mnie wyprowadzał z równowagi, wszystkie jego zachowania miały drugie, głębsze dno, które jako widzowie możemy odkrywać z czasem. W rolę tego otóż dupka wciela się nikt inny jak No Min Woo. Przyznam bez bicia, że po jego występie w dramie "My Girlfriend is a Gumiho" bardzo chciałam obejrzeć z nim coś jeszcze. Dopiero rok później to właśnie jego nazwisko w obsadzie przyciągnęło mnie do dramy "Full House Take 2". Uwielbiam jego grę aktorską, jednak do ostatniego odcinka nie mogłam ścierpieć jego wyglądu. W porównaniu do męskiego charakteru z "My girlfriend is a Gumiho", Tae Ik sprawiał wrażenie dosłownie... laleczki. Dzięki bogu wraz z upływem odcinków jego 'odpicowane' oblicze trochę ewoluowało w coś normalniejszego, jednak wciąż nie mogłam się do niego przyzwyczaić. Mimo wszystko  postać Tae Ik'a ma swój niepowtarzalny urok.

Won Kang Hwi z kolei był jedną z najjaśniejszych dramowych postaci, z jakimi się spotkałam. Poczciwy, miły, wiecznie uśmiechnięty chłopak, który został dotknięty nieszczęściem, na które bez wątpienia nie zasługiwał. Park Ki Woong świetnie wywiązał się ze swojej roli. 

Na dużą pochwałę zasługują również bohaterowie drugoplanowi, bez których ten serial nie miałby nawet połowy swojego uroku. Kolejnym, czym może pochwalić się drama jest duża dawka humoru. Śmiech przeplata się tutaj ze łzami, dzięki czemu wszystko jest idealnie wyważone. Przeżywamy z bohaterami ich wzloty i upadki, dzięki czemu stają się nam tak bliscy.  Nie może tutaj również zabraknąć czarnych charakterów. Prezes wytwórni, Lee Jun jest jednym z nich. Od początku do końca rzuca bohaterom kłody pod nogi, a co lepsze, świetnie się przy tym bawi. Jak jednak łatwo się domyśleć, dobro zawsze zwycięża i niezależnie od tego, jak źle by było, Man Ok, Tae Ik i Kang Hwi zawsze dadzą sobie radę.

Kolejną kwestią, którą chciałabym tu poruszyć, jest stale pojawiający się w dramach motyw przyjaźni (głownie męskiej). Po raz kolejny mamy do czynienia z dwójką mężczyzn, którzy nawet pomimo wielu różnic są dla siebie wsparciem dla samego końca. Uwielbiam siłę koreańskiej przyjaźni, która tak często eksponowana jest w dramach. Dzięki niej często zdobywam przeświadczenie, że może jednak świat nie jest taki zły ;)

Nie mam właściwie wiele do powiedzenia na temat tej dramy. Tylko tyle, że pomimo wszystkich swoich specyficznych cech bardzo mi się podobała. Polecam ją wszystkim czytelnikom bloga. Twórcy dramy przygotowali 16 odcinków przepełnionych akcją i emocjami. 

*Tekst własny