Koizora, the sky of love

Wśród moich znajomych "Koizora" zbierała przeróżne opinie. Zarówno dobre, jak i złe. Zaczynając ten film nie patrzyłam jednak na niczyją ocenę i to się nie zmieni, bo tytuł ten będzie dla mnie zawsze szczególnie ważny. Zwyczajnie wyjątkowy. Tyle krótkim tytułem wstępu do notki.

"Cały ten czas był dla nas jak bieganie w kółko...aż w końcu dotarliśmy do miejsca, 

w którym chcieliśmy być"

Mika zaczyna naukę w liceum. Nigdy nie marzyła o wielkiej miłości, choć chciałaby, żeby ktoś ją polubił. Dziewczyna nie skupia się jednak na uczuciach, które same ją odnajdą. Pewnego dnia uczennica gubi telefon. Odnajduje go w bibliotece. Słyszy dzwonek, więc naciska zieloną słuchawkę i odbiera. Głos po drugiej stronie jest przyjemny, ciepły. Wypytuje ją o wszystko. Ulubione jedzenie, kolory, pory roku, najszczęśliwsze wspomnienia. Głos ten całkowicie zdaje się nie pasować do swojego właściciela, Hiro. Hiro jest zbuntowanym nastolatkiem o srebrzystych włosach, któremu w końcu udaje się oczarować Mikę. To licealne uczucie zostanie poddane największej z prób, którą będzie musiało przetrzymać.

Hiro jest jak rzeka. Przynajmniej tak widzi go główna bohaterka. Chłopak rusza pewnie i szybko przed siebie zabierając za sobą Mikę. Dziewczyna czuje się jak niesiona prądem w rzece, lecz to właśnie to uczucie daje jej szczęście. Pomimo pozorów uciekającego od problemów i lekkomyślnego gówniarza, Hiro jest jednak niesamowicie dojrzały. Bierze odpowiedzialność za wszystkie swoje czyny. Wszystko po to, by nigdy nie opuścić Miki, której przysiągł ją chronić choćby nie wiem co. W jego rolę wcielił się Miura Haruma, który po raz kolejny mnie zaskoczył. Im więcej filmów i dram z nim oglądam, tym większym kameleonem staje się w moich oczach. Przybiera przeróżne postaci, wszystkie tak samo żywe i szczere. Hiro jest niebem, na które zawsze będzie spoglądać Mika.

Z Miką sprawa jest o wiele prostsza. Hiro jest jej pierwszą miłością. Niewinną, szczerą. Dziewczyna doświadcza wszystkiego pierwszy raz. Odkąd spotyka chłopaka, w jej życiu zdarza się wiele nieprzyjemnych rzeczy. Zastraszanie, gwałt, ciąża. Mimo to nastolatek jej nie opuszcza, kocha ją jeszcze bardziej. Uczucia chłopaka z nawiązką rekompensują dziewczynie wszystkie przykrości, więc Mika nie jest w stanie o nim zapomnieć aż do samego końca. To jeden z tych przypadków, gdy pierwsza miłość pozostaje tą na całe życie. Tą prawdziwą, jedyną, niezastąpioną. Yui Aragaki spisała się idealnie. Nikt nie oddałby emocji Miki w ten sam sposób. Nie wyobrażam sobie w tej rol innej aktorki .

Koizora jest jednym z tych przypadków, kiedy to właśnie ta najpiękniejsza miłość zostaje skazana na klęskę. Dwójka młodych ludzi godzi się z przeznaczeniem, które nie pozwoli im się razem zestarzeć. Żadne z nich nie zasmakowało jeszcze życia, a jednak nie będzie dane im dzielić go razem. Mimo to walczą o swoje uczucie do samego końca. Najgorszą zbrodnią jest zabić miłość, zanim tak naprawdę będzie ona miała szansę rozkwitnąć. Czy jednak w przypadku naszych bohaterów jest tak samo? Na przestrzeni kilku lat ich uczucie staje się niezwykle dojrzałe i potężne. Dzięki sile, którą przybiera nigdy nie zniknie. Będzie trwało jeszcze bardzo długo. Nawet w obliczu straty musimy żyć, bo tego chciałaby dla nas ukochana osoba. Żyjemy, chociaż jest to dla nas ciężkie. Staramy się przetrwać pamiętając. Nigdy nie zapomnimy.