Wycieczka~

Hejka~! Na wstępie chciałabym podziękować za przemiłe komentarze pod ostatnim postem. Cieszę się, że tak wielu z was tutaj zagląda. Starałam się odpowiedzieć na wszystkie komentarze i ze sporą większością mi się to udało. Tematem dzisiejszej notki będą jednak relacje z 4-dniowej wycieczki, z której wróciłam wczoraj bardzo późnym wieczorem~.

Nawet moje ,,cudowne'' włosy załapały się w lewy dolny róg xD

Trasa wycieczki w początkowym planie obejmowała 3 noclegi w szklarskiej porębie, zwiedzanie poręby, Wrocławia i Pragi. Wielu z was pewnie jednak słyszało o powodziach, które dotknęły Czechy. Niestety jak zwykle wyszło szydło z worka dzień przed wycieczką i plan musiał zostać diametralnie zmieniony, no ale raz się żyje, czemu nie. Szkoda tylko, że wcześniej wymieniłam 1000 koron, a sprzedając je z powrotem straciłam jakieś 20 złotych...-_-''.

Ola&Nana

Tradycyjnie do głosu też musiał dojść mój pech do wycieczek. Wszędzie gdzie jadę autokar się spóźnia, albo nie przyjeżdża wcale. I tym razem nie było inaczej. Autokar spóźnił się prawie dwie godziny, ale w końcu wyruszyliśmy. Droga szła bardzo mozolnie, pogoda była brzydka, a wszyscy zamulaliśmy. Jednak po godzinie ta zagęszczona atmosfera zaczęła być całkiem przyjemna, a siedzący obok nas Piotrek zaczął z nami rozmawiać.  Zawsze podziwiałam ludzi czerpiących energię z rozmowy, poznawania ludzi i siedzenia z nimi, bo to jest kompletne przeciwieństwo mnie. Piotrek mówił bite 12 godzin drogi i ani razu nie zabrakło mu tematów do rozmowy. Było koszmarnie zimno, ale to nie ochłodziło naszych nastrojów i zapału do zabawy. Na jednym z przystanków w MCśmieciach próbowaliśmy zgarnąć dla Zuzy pudełko do hodowania mrówek, ale okazało się jednak, że wzięliśmy kompletnie nie to co trzeba i nasze starania skończyły się failem, bardzo dużym i głupim failem. Koło godziny 18 dotarliśmy w końcu na miejsce.

Mądra i Matylda

Na obiadokolacje potraktowali nas czymś naprawdę bliżej nieokreślonym. Ten dziwny mięsny twór przypominał pulpety, jednak mało kto podejmował się zjedzenia tego wynalazku. Po męczącej i dość mokrej od deszczu podróży wreszcie udaliśmy się do swoich pokojów a naszym jedynym marzeniem był sen. Niestety nie udało nam się, bo ni stąd ni zowąd w naszym pokoju oprócz nas trzech znalazło się 6 dodatkowych osób. No cóż, w kupie siła, a przynajmniej tak mawiają. Piotrek, który jest posiadaczem bardzo ładnych brązowych loczków stwierdził, że jest ciekawy, jak wyglądałby w prostych włosach. Jako że jedyna wzięłam ze sobą prostownicę, podjęłam się wyzwania i zaczęłam prostować mu włosy.

Trochę rozmazany, ale prostowłosy Piotrek

Rozmawialiśmy do późna, ale tak czy inaczej koło drugiej wypadało w końcu iść spać. Następny dzień okazał się jednak totalną klapą. Siedzieliśmy w autokarze zwiedzając zamki. Deszcz zaczynał padać akurat wtedy, kiedy chodziliśmy po dworze, i większość z nas zaopatrzona jedynie w cienkie tenisówki musiała skakać po kałużach. Same w sobie zamki były nie tyle ciekawe, co historie z nimi związane. Najpierw zaserwowali nam dolnośląski zamek Czocha, w którym zamurowano żywcem niemowlę, a żeby mąż mógł dostać się do łóżka ukochanej, musiał do niego zapukać nie używając ani rąk ani nóg, czyli wiemy czego. Jednak to, co działo się w drugim zamku, przeszło wszelkie wyobrażenia. Weszliśmy na salę, z ustawionymi krzesłami, w której mieliśmy oglądać film dotyczący owej budowli. Pani przewodnik nawijała chyba z milion lat, a w połowie filmu zwyczajnie usnęłam.Obudziłam się jakoś pod koniec i odruchowo rozejrzałam się po pomieszczeniu. Jak okazało się spały też kumpele z tego samego rzędu, większość osób za nami, a nawet nauczycielki na samym przodzie. Tego dnia jednak nudne zwiedzanie się na nas odbiło.

Po zjedzeniu kolejnych bliżej niezidentyfikowanych obiektów na kolacje wreszcie mogliśmy iść do pokoi. dostałyśmy jednak kompletnej głupawki i zaczęłyśmy bawić się w łapanie cukierków zębami w locie. Mnie udało się złapać pierwszej, później Marcie, a na końcu każda rzucała do każdej. Nie szło nam zbyt dobrze, a naszą ułomność uświadomił nam dopiero Szatan, który wpadł do naszego pokoju i złapał cukierka za pierwszym razem, i to bez pudła -_-''

Jeden z odpałów- mumifikacja koleżanki

To była jedna z najdziwniejszych nocy na tej wycieczce. Nie, jednak najdziwniejsza. Piotrek i Szatan, którzy nie mogli wrócić już do swojego pokoju musieli u nas zostać. Piotrek bardzo nieogarniętym tonem coś pomrukiwał i rozwalał się nie tylko na swoją część łóżka ale i na tą, na której spałam i ja i Ola. Nie wiem jakim cudem, ale na trzech naprawdę niedużych łóżkach zmieściło się 5 osób. Jedynym minusem jest to, że spałam na zsunięciu obu łóżek wpadając pomiędzy nie, więc do teraz bolą mnie od tego plecy. Ałć.

Nana wypróbowuje skoczność łózka :D

Następnego dnia czekało nas głównie łażenie po lesie. Założyłam swoje ukochane wiązane buty, które odmówiły mi posłuszeństwa w połowie drogi. Karkonoski park narodowy nie zostawił na nich suchej nitki, a zamek kompletnie odmówił posłuszeństwa, więc przez cały dzień poruszałam się jak ostatni bezdomny, z butem obwiązanym na kostce sznurówkami. Wyglądało to jakbym co najmniej nie miała piątek klepki, ale takie rzeczy przecież są w moim życiu na porządku dziennym. Marta i Matylda kompletnie się zgubiły, a obiad w restauracji był prawie że nie jadalny- to był naprawdę dziwny dzień.

Ostatnim dniem był wyjazd do Wrocławia, który wspominam bardzo miło. To pierwszy i ostatni dzień wycieczki, w który świeciło chociaż trochę słońca. Wszystko było piękne, poza ochrzanem, który dostaliśmy za spóźnienie się na miejsce zbiórki, no ale życie, życie!

Zuza i Piotrek

Kościół i ... znowu Piotrek!

Jednym z najlepszych aspektów Wrocławia była wegetariańska knajpa, której nazwy nie pamiętam, ale jedzenie było zdrowe, pyszne, było go dużo i było tanie! Czego chcieć więcej?

Mina Piotrka - bezcenna!

Gulasz z gorczycą, lazania ze szpinakiem i bakłażanem - mniam!

Na zakończenie pragnę dodać najlepsze zdjęcie wycieczki. Szatana-hipstera.. Różowy plecak Zuzy, fajka i kawa ze starbucksa! Iście hipstersko :D

Jak widać, wycieczka ta przywiozła ze sobą same derpowe zdjęcia i nikt z nas na ani jednym nie wyszedł normalnie. Po raz pierwszy nikt nie miał ochoty robić zdjęć, a jak już się zebraliśmy, to były one idiotyczne. Droga powrotna minęła trochę refleksyjnie. Głównie na przemyśleniach. Dzięki tej wycieczce całkowicie zmieniłam swoje relacje z kilkoma osobami i zyskałam naprawdę dobrego kumpla, a to chyba najważniejsze.

Tymczasem weekend, a w poniedziałek znowu powrót do szarej rzeczywistości. To były 4 piękne dni!